Finnish
TAULA-MATTI. Olihan tuo pulskeakin pussiin pistettävä jalli; lihava köntti. Niin; ja sitten me ryypättiin. —Sitten pu'imme nutut päällemme taas, kruutikuivana, ja pantiinpas koreasti ma'ata tuohon heiluvan tulen hauteesen. Mutta vähänpä siinä unta uneksuttiin, koska noidannuolia kuin tulisia kärmeitä lenteli lakkaamatta ristiin, rastiin ilmassa huimaavan päämme yli. Useinpa kyllä putkahteli Heiskanen ylös, huutain korkealla äänellä: »sammu, noidannuoli, sammu, noidannuoli!» ja kohahtaen raukeni heistä moni mikä metsään, mikä harmaasen suohon, mutta useampi vielä mennä pyhkäsi pitkin sileätä tietänsä, huolimatta hänen huudostansa. Kerranpa kuului, viiltäen pohjosesta etelään, riivatun äkeä ja vinha puhina, jota seurasi vielä pientä vilinätä kauan. Mikähän pokko siitä vilkkaisi? kysyin minä Heiskaselta, joka hetken päästä minulle morahtaen vastasi: »mänihän siitä itse ukko Hiisi».--Kului taasen tunti, kului kaksi, ja tulta iski liepeä, sumuinen ilma. Mutta idästä suon partaalta kuului äkisti ääni kuin sammaleisten kuusten kohaus, ja vastasi nyt suon läntiseltä rannalta pian taasen toinen ääni, mutta hieno niinkuin kahaus pienestä koivistosta. Mikä kohaus se siellä, ja mikä kahaus tämä täällä? kysyin minä taasen, ja vastasi viimein Heiskanen morahtaen: »hoastaahan kuusiston toatto tyttönsä kanssa».--Mutta meni vihdoin yö ja koitti kerran aamu ja siitä lähdettiin tallustamaan taas. Kas kun nyt juuri metsän rannalla näimme hallavan, sen peevelinmoisen suden, mutta hän pakeni kuin hernehaasia tuulispäässä. Näkyi viimein enään vasempi takajalkansa, minä ojensin pyssyni ja ammuin tassun poikki, poikki niinkuin rouskun, mutta pelastipa hän nahkansa kuitenkin. Poikki ammuin äijä-paran töppösen.
|
Serbian
Мати Труд: То jе, дакако, био мастан залогаj за нашу торбу. А онда смо пошили по jедну ... Затим смо опет обукли капуте, коjи су били суви као барут, и легли лепо да спавамо поред ватре. Међутим дуго нисмо могли заспати, jер су изнад наших глава непрестано летеле чаробие стреле кроз ваздух, и Хаисканен jе неколико пута викнуо снажним гласом: "Угаси се чаробна стрело, угаси се чаробна стрело!" И тако jе многа стрела шиштеħи пала у шуму и сиву мочвару, но многе су летеле право даље, не мареħи за његове речи. Одjедном се са севера зачуло неко ђaволско, оштро бректање, коjе jе брзо прошиштало, али иза њера се jош дуто чудо неко ситно звекетање. "Каква jе то сабласт сада прелетела изнад нас?" упитах Хаисканена, коjи ми после неког времена, мумлаjуħи одговори: "То jе био главом нечастиви”. Опет jе прошао jедан сат, па jош jедан, а благи, магловити ваздух почеше парати муње. Са источног руба мочваре зачу се одjедном неки глас, сличан шуму jела обраcлих маховином, а са западног руба мочваре одговори други глас, али тако благ као уздах брезовог шумарка. "Какав jе то, опет, шум и уздах!" упитах jа, а Хаисканен одговори мумлаjуħи: "То стaри шумски дух говори са своjом девоjком”. Наjзад прође ноħ, освану jутро и ми пођосмо опет куħи са своjим богатим пленом. Ишли смо тако с џaковима испод мишке, а у џaковима су била jаjа, паперjе и понеки комад ситие дивљaчи, на деђима скиjе, а у руци ждралови и пушке. Длакаву куну госили смо наизменично. (114-15) |
|
Questions: In Finnish Matti and Heiskanen speak in two different dialects; is that reflected in the translation? Do they speak different dialects in this translation? If so, how natural do they sound? If not, how well do you think that works here? (Version 1956) How rhythmic is the sound or tone of Matti’s story? Does it in any way feel like poetry in motion? Does Matti strike you as a gifted storyteller? What are the most and least “gifted” storytelling moments in the passage? (Version 1956) Does this passage sound like any existing novel you know in the target language, or like a certain author, or like a period novelistic style that you recognize? If so, what or whom? Does that feeling of familiarity make you like the passage more, or less, or have no effect on your response? (Version 1956) If you had time, would you want to read this entire translation? Why or why not? (Does it make you say “wow!”? Are you astonished at its brilliance?) (Version 1956) Does this translated passage make you think that Aleksis Kivi might be a great writer of World Literature, or not? Why or why not? (Version 1956)
|
